دوستت دارم بهترین معشوق با وَفایـــــم

بهــ نام خــدآی قـــــلبهآی مهربان

و آنــگآه که چادرم را سَــــر می کنـم و دُنـــیا ^{مَحــوِ} دیدنم می شود!

و آنــگآه که از حسرت و غَــــم دنیا بُــغض می کنم!

و آنـــگآه که هیچکس مرا درک نمی کنَــد!

درک نمی کنـــد،،، احساسَــم را، وجودَم را، صداقَتـــم را، چادرَم را!

و آنـــگآه که ^{_{تیکه های پسَـــــران}} را می شنَــــوم!

و آنــــگآه که می خواهَـــــم تنها دَر جایی بنشینم و گریه کُـــــنم!

و آنـــگآه که خَســــــته می شوم از این آدمانِ شــــــهر!

و آنـــگآه که می خواهَــم داد بزَنـــــــم ....

داد بزنم و بگویم: ^{خسته اَم} ... _{خسته اَم}

و در همه ی این هـــــآ خُـــــدا را که یاد می کنم آرام می شَومـــ!

 و چـــــه زیباست این آرامــــــــــــــــــــش ....

پوشش زهرایی

دختر سرزمین من...

^{دختر سرزمین من!}

^{احساس مےکنم این روزها معناے زیبایے را گم کرده اے}

^{باور کن زیبایے در چشمهاے رنگ روشن و لبهاے برجسته کرده سرخ نیست}

^{باور کن هر چه قدر هم دماغت را کوچک و سر بالایش کنے زیبا نخواهے شد}

^{دختر سرزمین من...}

^{معیارهاے زیبایے ات را تغییر بده}

^{زیبایے ظاهرے هر فرد،همانیست که خداوند در وجودش قرار داده}

^{و این زیبایے ظاهر زمانے به چشم خواهد آمد که تو قلب پاکے داشته باشے}

^{آنوقت همه تو را زیبا خواهند دید!!}

^{از صمیم قلب برایت آرزو مےکنم زیبایے حقیقے گم شده ات را دوباره پیدا کنے...}